जसा नभीच्या अंगणात
सडा चांदण्यांचा होता,
तसा माझ्या अंगणात
तुझ्या आठवांचा होता
रात्रभर यत्न मी
तुला शोधण्याचा केला,
चंद्रही कंटाळून मग
मावळतीला गेला
मी मात्र जागाच होतो
अखंड...
तुझ्या आठवणीत पडू दिला नाही
खंड...
पहाट झाल्यावर तरी
तू येशील असे वाटले
तुझ्या आठवणींचे धुके
सभोवती दाटले..
त्याचीच चादर करून
मग मी झोपी गेलो..
स्वप्नातही.. तुलाच भेटण्यासाठी
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा