येतो.. कधी कधी मलाही राग..
मस्तकात जाते तळपायाची आग..
पण तरीही मी थोडा स्वतःला सावरतो..
हे ही संकट जाईल असे स्वतःच समजावतो..
परष्टीतिशी झगडण्याचा..
थोडासा .. प्रयत्न ही करतो..
पण .... काहीच बदलत नाही..
म्हणून.. पुन्हा आपल्या कामाला लागतो..
हीच वृत्ती मराठी माणसाची..
त्याला घेऊन बुडाली...
तेव्हा त्याला स्वताच्या हक्काची जाणीव झाली..
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा