मीच आहे फक्त माझा...
गुरुवार, ८ ऑक्टोबर, २००९
मनावरही होते घाव माझ्या
भेसूर दिसाया लागले..
झाकले ते क्रुत्रिमतेने...
तेव्हा... आतून दुखाया लागले..
दुनियस परी वाटत होते...
घाव सारे भरून गेले..
सत्य मात्र निराळेच होते..
घाव माझे जिवंत तरीही
बाहेरून ते मरून गेले...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
नवीनतम पोस्ट
थोडे जुने पोस्ट
मुख्यपृष्ठ
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा