मंगळवार, २० मार्च, २०१२

लाजणारे हे नयन तुझे
मज घायाळ करून जाती..
अबोल असूनही ओठ तुझे
मनीचे गुज सांगून जाती...

थरथरणारा स्पर्श तुझा
मज मोहवून जातो
धडधडणारा श्वास तुझा
मज अस्वस्थता देतो..

आकाशातही चंद्र-तारयांनी
चांदणे खुलत जाते...
आपुल्या भेटीमुळेच जणू ही
सृष्टी फुलत जाते...

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा