रिमझिम पावसात
वाट नागमोडी जाते..
तिला पाहताना मन
आठवणीत रमते...
याच वळणी वाटेच्या
भेट तिची झाली होती
तिला पाहताना माझी
झोप उडालेली होती..
हीच वाट होती साक्षी...
प्रेम वाढताना पहिलेली...
इथेच आम्ही एकमेकांना,
जन्माची वचने दिलेली..
आम्ही मांडीलेला खेळ
नियतीने उधळला
साता जन्माची गाठ
क्षणात तोडून गेला..
याच वाटेवर तिची
भेट शेवटची झाली..
तेव्हा अश्रूंच्या धारांनी
वाट झाली होती ओली...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा