तिच्याबद्दल

तिच्याबद्दल बोलायला
इतका आतुर होतो मी..
कविता करायला बसलो,
की पहिला शब्द येतो.. "ती"

झोपी जाताना बाप्पानंतर
नाव तीचेच येते मनी..
झोपीगेल्यानंतरही
तीच भरून राहते स्वप्नि...

पहाट जाउन सकाळ येते
जागे होताना उन दिसते..
त्या किरणांतून तीच स्मरते..
नंतर सृष्टी दर्शन देते..

दिवसभराच्या कामातुनही
तीचाच विचार चालू असतो..
ती असली, नसली तरी. .
मी तिच्यातच बुडून गेलेला असतो..