तिच्या माझ्यातले अंतर ..
जेव्हा कमी होते..
जणू, शृंगारालाही तेव्हा..
भरभरून येते..
तारुण्य तिचे नि माझे..
जेव्हा.. एकरूप होते..
चंद्रकिरणासही मधून शिरण्या...
जागा न उरते..
श्वासांतून वाहू लागता
श्वास तिचा माझा..
प्रलयालाही स्पर्धा करण्या
ताकद ना मिळते...
प्रेमास तिच्या अन् माझ्या
जेव्हा उधाण येते...
प्रेमदेवतेलाही मग
काही सुचेनासे होते...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा