मावळला जरी सूर्य...
पुन्हा फिरून तो येतो ...
जरी झाली राख फिनिक्सची...
त्यातूनही जन्म तो घेतो...
गाळुन पडलेल्या फळातून
पुन्हा, नवा वृक्ष अंकुरतो..
नदीचा प्रवास कसाही होवो..
अंती, सागराशीच संगम होतो..
प्रत्येक गोष्ट जी जन्म घेते..
तिचा पुन्हा अंत होतो..
सृष्टीच्या अंतातूनही पुन्हा
नव्या सृष्टीचा उगम होतो...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा